vrijdag 2 september 2011

Aankomst Johannesburg

Gisteravond, 1 september 2011, landde het vliegtuig om kwart over negen in Johannesburg, na een keurig op schema uitgevoerde vlucht van zo'n elf uur. Voordat boven Afrika de duisternis inviel, zo rond een uur of zes, had ik goed uitzicht op de landschappen die tien kilometer onder mij doorschoven: de Oostenrijkse bergen, de prachtige kusten van Kroatië en Albanië, de Cycladische eilanden in Griekenland (we vlogen recht over het ons zo bekende Serifos). Dat het noorden van Afrika woestijngebied is, was mij al natuurlijk al sinds de lagere school bekend. Toch verbaasde mij de onmetelijkheid ervan. Uren lang vlogen we over die enorme zandbak van Egypte en de Sudan. Daarna werd het landschap geleidelijk aan groener en vervolgens heel groen en uitgestrekt. We vlogen over Lake Victoria in Kenya, de Kilimanjaro in Tanzania en de stad Harare in Zimbabwe.

Mijn koffer kwam als eerste van de band, zodat ik de wat uitgestorven luchthaven van Johannesburg al omstreeks kwart voor tien kon verlaten. In de aankomsthal stonden Nic en William van de reisorganisatie iKapa op mij te wachten, met een bordje "IIMC Studytour" in de hand. William reed mij vervolgens naar het hotel en hielp me met inchecken. Tijdens de rit van circa 40 kilometer kreeg ik van hem de eerste impressies over Zuid-Afrika.

William vertelde over het grote aantal illegalen in het land, afkomstig uit diverse buurlanden, met name Zimbabwe. Maar, aldus William, veel minder uit Botswana. Dat land heeft volgens hem een levensstandaard die vergelijkbaar is met die van Zuid-Afrika. "Er is alleen veel minder criminaliteit". Volgens William komt dat ondermeer door de straf die criminelen krijgen: ongeacht de misdaad die zij hebben begaan, wordt een pink geamputeerd, waardoor zij levenslang als delinquent herkenbaar zullen  zijn, al vanaf het moment dat je ze een hand geeft. "Misschien een beetje wreed, maar wel effectief", aldus William.
Groot probleem voor Zuid-Afrika is volgens de chauffeur de corruptie, die zich voordoet in alle lagen van de samenleving. Zelfs politiemensen tonen volgens hem geen enkele gêne en maken vaak misbruik van de machtspositie die zij hebben.

Op de vraag hoeveel inwoners Johannesburg heeft kon William geen antwoord geven. Officieel zijn het er volgens hem ruim 4 miljoen. Maar veel mensen zijn niet geregistreerd en er zijn ook veel illegalen. Het zou hem niet verbazen als de stad in totaal meer dan 6 miljoen mensen herbergt. Op dit moment probeert het stadsbestuur daar meer zicht op te krijgen. Niet om de illegalen weg te sturen, maar om zicht te krijgen op de noodzakelijke voorzieningen, bijvoorbeeld op het gebied van de gezondheidszorg.

Om 11 uur was ik in het hotel. Wel moe, maar omdat er geen tijdverschil is tussen Nederland en Zuid-Afrika, zonder jetlag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten